Ang Pagbabalik

Ang tagal ko na gustong mag-blog uli tungkol sa buhay-buhay. So ayan, game, heto na ako uli. Sa mga dating readers nung blog ko na Provenciana, na naging libro na puwede ninyong bilhin sa mga Fully Booked branches sa Manila (naks, plugging), hello! Sana mag-enjoy din kayo dito. Sa mga baguhan, puwede ninyong basahin yung luma kung blog, pero kung wala naman kayong time, heto ang mabilis na recap: Ako si Apol, dating super-frenetic career woman sa Maynila, who left it all to resettle to a provenciana life in the south of France.

Sa blog na ito, mababasa ninyo ang mga muni-muni ko tungkol sa nakakaloka kong bagong buhay. Ay, hindi na pala masyado bago, kasi more than six years na ako nakatira dito. Tingnan na lang natin kung paano na nag-iba ang pananaw ko.

Kung bakit ako nagta-Taglish? Nami-miss ko na siya. Wala akong kausap na Filipino dito. Kung hindi mo pa nae-experience ito, ang maraming taon na walang kausap sa lengguwaheng kinalakihan mo, maniwala ka sa akin: hindi siya masaya. Parang may kati sa dila at utak mo all the time. Dito sa blog na ito ako magkakamot.

Sabi ko rin kay Tara FT Sering, yung publisher nung libro ko, parang original yata magsulat in Taglish. Not really, sabi niya, si Lourd de Veyra matagal na itong ginagawa para sa spot.ph. Tabi-tabi kay Lourd sa pagiging gaya-gaya putomaya. Fan naman ako eh. Naalala ko, napanood ko siya sa isang event noon sa Makati. Nasa stage siya, kumakanta ng Baboy, at biglang - wow! - feeling ko biglang ang pogi-pogi-pogi niya. Rock star effect yata ang tawag dun...

O siya, stay tuned!